[TAŞBASKI - OSMANLICA - KADIN ŞAİRLER] Divân-ı Leylâ Hanım

LEYLÂ HANIM [HANOUM], (Osmanlı dönemi kadın divan şairi), (?-1847), Der Şirket-i İraniye Destgâhı Han-ı Vâlide Matbaası, İstanbul, [Hicrî: 1299] = Milâdî: 1882.

Özgün bez cildinde, ebrûlu kapaklar ve kahverengi bez sırt. Sırtta küçük hasar, kapaklarda ve sayfalarda hafif solma mevcuttur. Haricen temiz bir nüsha. 24 x 17 cm, Osmanlıca, 118 sayfa.

Taşbaskı. Osmanlı edebiyatında lirik aşk şiirleriyle tanınan birkaç kadın şairden biri olan Leyla Hanım'ın (?-1847) bu nadide şiir koleksiyonunun erken dönem baskısı. 

Divan edebiyatı, en genel şekliyle "kuralları ve sınırları olan bir gelenek edebiyatı" olarak tanımlanmaktadır. Bu kural ve sınırlar, Fars edebiyatının etkisiyle dinde ve özelde tasavvuf düşüncesinde ve şiirde ortak ifadelerin oluşmasını sağlamış ve zamanla geleneksel hale getirmiştir. Bu bağlamda nitelik ve nicelik olarak erkek şairlerin ağırlıkta olduğu klasik Türk şiirinde ataerkil retorik, çerçevesini ortak mecazlar, imgeler, şiirsel temalar, kısacası benzer tasavvurlar ve fikirlerle oluşturmuştur. Mihri Hanım (?-1512), Leyla Hanım (1848'de öldü) ve Şeref Hanım'ın (1809-1861) divanları bu bağlamda farklı estetik anlayışlara sahiptir. (All poetry - Serbest çeviri).

Divan edebiyatı, en genel şekliyle "kuralları ve sınırlarıyla belli bir gelenek edebiyatı" olarak tanımlanmaktadır. Bu kural ve sınırlar, Fars edebiyatının etkisiyle dinde ve özelde tasavvuf düşüncesinde ve şiirde ortak ifadelerin oluşmasını sağlamış ve zamanla geleneksel hale getirmiştir. Bu bağlamda nitelik ve nicelik olarak erkek şairlerin ağırlıkta olduğu klasik Türk şiirinde ataerkil retorik, çerçevesini ortak mecazlar, mecazlar, şiirsel temalar, kısacası benzer tasavvurlar ve fikirlerle oluşturduğu bir görünüm sunar. Mihri Hanım (1512'den sonra öldü), Leyla Hanım (1848'de öldü) ve Şeref Hanım'ın (1809-1861) divanları bu bağlamda farklı estetik anlayışlara sahiptir.

Divan edebiyatı, en genel şekliyle "kuralları ve sınırlarıyla belli bir gelenek edebiyatı" olarak tanımlanmaktadır. Bu kural ve sınırlar, Fars edebiyatının etkisiyle dinde ve özelde tasavvuf düşüncesinde ve şiirde ortak ifadelerin oluşmasını sağlamış ve zamanla geleneksel hale getirmiştir. Bu bağlamda nitelik ve nicelik olarak erkek şairlerin ağırlıkta olduğu klasik Türk şiirinde ataerkil retorik, çerçevesini ortak mecazlar, mecazlar, şiirsel temalar, kısacası benzer tasavvurlar ve fikirlerle oluşturduğu bir görünüm sunar. Mihri Hanım (1512'den sonra öldü), Leyla Hanım (1848'de öldü) ve Şeref Hanım'ın (1809-1861) divanları bu bağlamda farklı estetik anlayışlara sahiptir. (Kaynak: Fikriyat).

OCLC 949496080.; Özege 4177 / 4. İlk iki baskısı Kahire'de yapılmıştır (Bulak Matbaası).

-- Kadın Klasik Türk / Osmanlı edebiyatı Divan şiiri Kadın şairler